چقدرپیاده روی کنیم تا اختلالات تنفسی بهبود یابد

پیاده روی

اختلالات تنفسی از کارکرد نادرست ریه بوجود می آید که در این بخش درباره تاثیر پیاده روی در بهبود این بیماری را بررسی می کنیم و ببینیم آخرین تحقیقات در این باره چه می گویند و محققان در آخرین پژوهشهای خود به چه نتایجی دست یافتند و میزان فعالیت بدنی این بیماران تا چه اندازه باید باشد

مشخصه بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)،انسداد پیشرونده مجاری تنفسی به صورت برگشت‌ناپذیر است. انسداد راه‌هوایی؛ تنگی منتشر در تمامی راه های هوایی است که مقاومت در برابر عبور هوا را بالا می‌برد. در نهایت این بیماری موجب اختلالات تنفسی و آسیب ریه در طولانی مدت می شود. علایم شدید این بیماری موجب کاهش ناگهانی عملکرد ریوی گردد که می تواند حیات فرد را به خطر اندازد. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی تغییر در نظم فعالیت بدنی بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریوی در دفعات بستری شدن و وخیم شدن علایم بیماری بود. نتایج این مطالعه درمجله Respirology  چاپ شد.
بدین منظور، 543 بیمار مبتلا به انسداد مزمن ریوی که تحت درمان قرار داشتند، انتخاب شدند. میزان فعالیت بدنی آن ها بر اساس گزارشات خود بیماران بررسی شد. مسافت پیموده شده توسط آن ها (کیلو متر/ روز) حداقل در سه روز هفته ارزیابی شد. دفعات بستری شدن در بیمارستان نیز بر اساس اطلاعات پذیرش بیمارستان ثبت شد. همه آزمودنی ها از زمان شرکت در پژوهش به مدت 2 سال پیگیری شدند. متغیر پاسخ مورد نظر در این مطالعه، تعداد دفعات بستری شدن حاصل از بدتر شدن علایم و در یک دوره 3 ساله پس از گذشت 2 تا 5 سال از زمان شرکت در پژوهش بود.
یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل های مطالعه نشان داد که از مجموع تعداد اولیه آزمودنی ها حدود 391 به طور کامل ارزیابی شدند. میانگین حجم تنفسی اجباری در یک ثانیه حدود 52 درصد (%14±) مقادیر پیش بینی شده بود. دفعات بستری شدن در بیمارانی که سطح فعالیت بدنی کمتری داشتند بیشتر بود. میزان بستری شدن حتی در بیمارانی که پس از یک دوره افزایش فعالیت بدنی، در طول مدت زمان پیگیری فعالیت بدنی خود را کمتر کرده بودند نیز کاهش معناداری را نشان داد.
محققین بر اساس یافته های مطالعه نتیجه گیری کردند که بیماران مبتلا به انسداد مزمن ریوی که فعالیت بدنی شان کم است یا آن هایی که فعالیت بدنی شان را در مقایسه با قبل کاهش دادند، بستری شدن را بیشتر تجربه می کنند. به طور کلی محققین پیشنهاد کردند که تغییر فعالیت بدنی یا حفظ یک مقدار متوسط فعالیت بدنی در طول زمان و با شدت سبک از قبیل پیاده روی 3 تا 6 کیلومتر، می تواند دفعات بستری شدن در بیمارستان را در مبتلایان به انسداد مزمن ریوی کاهش دهد.
نکته عملی: نتایج این مطالعه اثر مفید فعالیت بدنی را حتی در بیماری های مزمنی از قبیل تنگی و انسداد راه های تنفسی برجسته می سازد. در واقع می توان گفت که کم تحرکی می تواند علایم بسیاری از بیماری ها را تشدید کند.

امتیاز دهید

طراحی وبسایت و سئو توسط مهندس هرمزی ۰۹۳۶۰۶۱۳۸۱۲

اشتراک گذاری مقاله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *