آلرژن یک ماده بی ضرر است که باعث واکنش آلرژیک می شود. رینیت آلرژیک یا تب یونجه یک پاسخ آلرژیک به آلرژن های خاص است. گرده گل شایع ترین آلرژن در رینیت آلرژیک فصلی است. اینها علائم آلرژی است که با تغییر فصل رخ می دهد.
طبق گفته آکادمی آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا (AAAAI) تقریباً 8 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده نوعی رینیت آلرژیک را تجربه می کنند. بین 10 تا 30 درصد از جمعیت جهان نیز ممکن است رینیت آلرژیک داشته باشند.
علائم رینیت آلرژیک
علائم شایع رینیت آلرژیک عبارتند از:
عطسه کردن
آبریزش بینی
بینی گرفتگی
خارش بینی
سرفه کردن
گلو درد یا احساس خارش
خارش چشم
چشمان اشک آلود
حلقه های تیره زیر چشم
سردردهای مکرر
علائمی از نوع اگزما، مانند داشتن پوست بسیار خشک و خارش دار که می تواند تاول بزند
خستگی مفرط
معمولاً یک یا چند مورد از این علائم را بلافاصله پس از تماس با یک آلرژن احساس خواهید کرد. برخی از علائم، مانند سردردهای مکرر و خستگی، ممکن است تنها پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلرژن ها رخ دهند. تب از علائم تب یونجه نیست.
برخی از افراد فقط به ندرت علائم را تجربه می کنند. این احتمالاً زمانی رخ می دهد که در مقادیر زیاد در معرض آلرژن ها قرار می گیرید. سایر افراد در طول سال علائم را تجربه می کنند. اگر علائم شما بیش از چند هفته طول بکشد و به نظر نمی رسد که بهبود یابد، در مورد آلرژی های احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.
چه چیزی باعث رینیت آلرژیک می شود؟
هنگامی که بدن شما با یک آلرژن تماس پیدا می کند، هیستامین آزاد می کند که یک ماده شیمیایی طبیعی است که از بدن شما در برابر آلرژن محافظت می کند. این ماده شیمیایی می تواند باعث رینیت آلرژیک و علائم آن از جمله آبریزش بینی، عطسه و خارش چشم شود.
علاوه بر گرده درختان، سایر آلرژن های رایج عبارتند از:
گرده چمن
غبار
شوره حیوانات که پوست پیر است
بزاق گربه
قالب
در زمان های خاصی از سال، گرده گل می تواند به خصوص مشکل ساز باشد. گرده درختان و گل ها در فصل بهار بیشتر دیده می شود. علف ها و علف های هرز در تابستان و پاییز گرده بیشتری تولید می کنند.
انواع رینیت آلرژیک چیست؟
دو نوع رینیت آلرژیک فصلی و چند ساله هستند. آلرژی‌های فصلی معمولاً در فصل بهار و پاییز رخ می‌دهند و معمولاً در پاسخ به آلرژن‌های بیرونی مانند گرده‌ها هستند. آلرژی چند ساله می تواند در تمام طول سال یا در هر زمانی در طول سال در پاسخ به مواد داخل ساختمان مانند کنه های گرد و غبار و شوره حیوانات خانگی رخ دهد.
عوامل خطر برای رینیت آلرژیک
آلرژی می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد، اما اگر سابقه آلرژی در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به رینیت آلرژیک بیشتر است. ابتلا به آسم یا اگزمای آتوپیک نیز می تواند خطر ابتلا به رینیت آلرژیک را افزایش دهد.
برخی از عوامل خارجی می توانند این وضعیت را تحریک یا بدتر کنند، از جمله:
دود سیگار
مواد شیمیایی
دمای سرد
رطوبت
باد
آلودگی هوا
اسپری مو
عطرها
ادکلن ها
دود چوب
دود
رینیت آلرژیک چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر آلرژی جزئی دارید، احتمالا فقط به معاینه فیزیکی نیاز خواهید داشت. با این حال، پزشک ممکن است آزمایش‌های خاصی را برای تعیین بهترین برنامه درمانی و پیشگیری برای شما انجام دهد.
تست خراش پوستی یکی از رایج ترین آنهاست. پزشک چندین ماده را روی پوست شما قرار می دهد تا ببیند بدن شما چگونه به هر یک از آنها واکنش نشان می دهد. معمولاً اگر به ماده ای حساسیت دارید، یک برآمدگی قرمز کوچک ظاهر می شود.
آزمایش خون یا تست رادیو آلرژی جاذب (RAST) نیز رایج است. RAST مقدار آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E را نسبت به آلرژن های خاص در خون شما اندازه گیری می کند.
درمان رینیت آلرژیک
شما می توانید رینیت آلرژیک خود را به روش های مختلفی درمان کنید. اینها شامل داروها و همچنین داروهای خانگی و احتمالاً داروهای جایگزین است. قبل از هر اقدام درمانی جدیدی برای رینیت آلرژیک با پزشک خود صحبت کنید.
آنتی هیستامین ها
برای درمان آلرژی می توانید آنتی هیستامین مصرف کنید. آنها با متوقف کردن بدن شما از تولید هیستامین کار می کنند.
برخی از آنتی هیستامین های رایج بدون نسخه (OTC) عبارتند از:
فکسوفنادین (آلگرا)
دیفن هیدرامین (بنادریل)
دسلوراتادین (کلارینکس)
لوراتادین (کلاریتین)
لووستریزین (Xyzal)
ستیریزین (زیرتک)
قبل از شروع یک داروی جدید با پزشک خود صحبت کنید. مطمئن شوید که یک داروی جدید آلرژی با سایر داروها یا شرایط پزشکی تداخلی ندارد.
ضد احتقان ها
برای رفع گرفتگی بینی و فشار سینوسی می توانید از داروهای ضد احتقان در مدت کوتاهی، معمولاً بیش از سه روز، استفاده کنید. استفاده طولانی‌تر از آنها می‌تواند باعث ایجاد اثر بازگشتی شود، به این معنی که وقتی علائم خود را متوقف کنید در واقع بدتر می‌شوند. داروهای ضد احتقان OTC معروف عبارتند از:
اکسی متازولین (اسپری بینی افرین)
سودوافدرین (Sudafed)
فنیل افرین (Sudafed PE)
ستیریزین با سودوافدرین (Zyrtec-D)
اگر ریتم قلب غیر طبیعی، بیماری قلبی، سابقه سکته مغزی، اضطراب، اختلال خواب، فشار خون بالا یا مشکلات مثانه دارید،قبل از استفاده از ضد احتقان با پزشک خود مشورت کنید.
قطره چشم و اسپری بینی
قطره های چشمی و اسپری های بینی می توانند به کاهش خارش و سایر علائم مرتبط با آلرژی برای مدت کوتاهی کمک کنند. با این حال، بسته به محصول، ممکن است لازم باشد از استفاده طولانی مدت خودداری کنید.
مانند داروهای ضد احتقان، استفاده بیش از حد از برخی قطره های چشمی و قطره های بینی نیز می تواند باعث اثر برگشتی شود.
کورتیکواستروئیدها می توانند به التهاب و پاسخ های ایمنی کمک کنند. اینها اثر بازگشتی ایجاد نمی کنند. اسپری های بینی استروئیدی معمولاً به عنوان یک راه طولانی مدت و مفید برای مدیریت علائم آلرژی توصیه می شود. آنها هم بدون نسخه و هم با نسخه در دسترس هستند.
قبل از شروع یک رژیم درمانی برای آلرژی با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که بهترین داروها را برای علائم خود مصرف می کنید. پزشک شما همچنین می تواند به شما کمک کند تعیین کنید کدام محصولات برای استفاده کوتاه مدت و کدام برای مدیریت طولانی مدت طراحی شده اند.
ایمونوتراپی
اگر آلرژی شدید دارید، ممکن است پزشک شما ایمونوتراپی یا تزریقات آلرژی را توصیه کند. شما می توانید از این طرح درمانی همراه با داروها برای کنترل علائم خود استفاده کنید. این واکسن ها به مرور زمان پاسخ ایمنی شما به آلرژن های خاص را کاهش می دهند. آنها نیاز به تعهد طولانی مدت به یک برنامه درمانی دارند.
یک رژیم واکسن آلرژی با مرحله تجمع شروع می شود. در طول این مرحله، یک تا سه بار در هفته به مدت سه تا شش ماه نزد پزشک متخصص آلرژی خود می‌روید تا بدنتان به آلرژن موجود در واکسن عادت کند.
در طول مرحله نگهداری، احتمالاً باید هر دو تا چهار هفته یک بار در طول سه تا پنج سال به پزشک متخصص آلرژی خود مراجعه کنید تا واکسن تزریق شود. ممکن است تا بیش از یک سال پس از شروع مرحله تعمیر و نگهداری متوجه تغییری نشوید. هنگامی که به این نقطه رسیدید، ممکن است علائم آلرژی شما محو یا به طور کلی ناپدید شوند.
برخی از افراد ممکن است واکنش های آلرژیک شدیدی را به یک آلرژن در تزریق خود تجربه کنند. بسیاری از متخصصان آلرژی از شما می خواهند که 30 تا 45 دقیقه پس از تزریق واکسن در مطب منتظر بمانید تا مطمئن شوند که پاسخ شدید یا تهدید کننده زندگی به آن ندارید.
ایمونوتراپی زیر زبانی (SLIT)
SLIT شامل قرار دادن یک قرص حاوی مخلوطی از چندین ماده حساسیت زا در زیر زبان شما است. این دارو مشابه واکسن های آلرژیک اما بدون تزریق عمل می کند. در حال حاضر، برای درمان رینیت و آلرژی های آسم ناشی از علف، گرده درختان، شوره گربه، کنه های گرد و غبار و ابروسیا موثر است. شما می توانید پس از مشاوره اولیه با پزشک، درمان های SLIT، مانند Oralair را برای برخی از آلرژی های علف، در خانه مصرف کنید. اولین دوز شما از هر SLIT در مطب پزشک شما انجام می شود. مانند واکسن های آلرژی، دارو به طور مکرر در مدت زمانی که پزشک شما تعیین می کند مصرف می شود.
عوارض جانبی احتمالی شامل خارش در دهان یا سوزش گوش و گلو است. در موارد نادر، درمان های SLIT می تواند باعث آنافیلاکسی شود. با پزشک خود در مورد SLIT صحبت کنید تا ببینید آیا آلرژی شما به این درمان پاسخ می دهد یا خیر. پزشک شما باید درمان شما را با این روش هدایت کند.
درمانهای خانگی
درمان های خانگی به آلرژن های شما بستگی دارد. اگر آلرژی فصلی یا گرده گل دارید، می توانید به جای باز کردن پنجره ها از کولر استفاده کنید. در صورت امکان، یک فیلتر طراحی شده برای آلرژی اضافه کنید.
استفاده از رطوبت‌گیر یا فیلتر هوای ذرات با راندمان بالا (HEPA) می‌تواند به شما در کنترل آلرژی در داخل خانه کمک کند. اگر به کنه های گرد و غبار حساسیت دارید، ملحفه ها و پتوهای خود را در آب داغ با دمای بالای 130 درجه فارنهایت (54.4 درجه سانتیگراد) بشویید. افزودن فیلتر HEPA به جاروبرقی و جاروبرقی هفتگی نیز ممکن است کمک کننده باشد. محدود کردن فرش در خانه شما نیز می تواند مفید باشد.
طب جایگزین و مکمل
با توجه به نگرانی‌ها در مورد عوارض جانبی احتمالی، افراد بیشتری که آلرژی دارند به دنبال راه‌هایی برای رفع «طبیعی» علائم تب یونجه هستند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که هر دارویی می تواند عوارض جانبی داشته باشد، حتی اگر طبیعی در نظر گرفته شود. به غیر از درمان های خانگی، گزینه ها می توانند شامل داروهای جایگزین و مکمل نیز باشند. نقطه ضعف این درمان ها می تواند این باشد که شواهد حمایتی کمی برای اثبات بی خطر بودن یا موثر بودن آنها وجود دارد. تعیین دوز صحیح نیز ممکن است دشوار باشد.
به گفته مرکز ملی سلامت مکمل و یکپارچه (NCCIH)، برخی از درمانهای زیر ممکن است در مدیریت آلرژی‌های فصلی مفید باشند، اما تحقیقات بیشتری هنوز مورد نیاز است. قبل از امتحان هر یک از موارد زیر با پزشک خود صحبت کنید.
طب سوزنی
شستشوی بینی با نمک
مکمل های باتربور
عسل (انتخاب انواع خام و ارگانیک)
پروبیوتیک ها
اگرچه این درمانهای جایگزین از گیاهان و سایر مواد طبیعی مشتق شده‌اند، اما احتمالاً می‌توانند با داروها تداخل داشته باشند و همچنین واکنش‌هایی ایجاد کنند. اینها را با احتیاط امتحان کنید و قبل از استفاده از پزشک خود سوال کنید.
عوارض رینیت آلرژیک
متأسفانه، خود رینیت آلرژیک قابل پیشگیری نیست. درمان و مدیریت کلیدهای دستیابی به کیفیت زندگی خوب با آلرژی است. برخی از عوارضی که می تواند از تب یونجه ایجاد شود عبارتند از:
ناتوانی در خواب به دلیل علائمی که شما را در شب بیدار نگه می دارد
ایجاد یا بدتر شدن علائم آسم
عفونت های مکرر گوش
سینوزیت یا عفونت های مکرر سینوسی
غیبت از مدرسه یا کار به دلیل کاهش بهره وری
سردردهای مکرر
عوارض جانبی آنتی هیستامین نیز می تواند ایجاد شود. در بیشتر موارد، خواب آلودگی ممکن است رخ دهد. سایر عوارض جانبی شامل سردرد، اضطراب و بی خوابی است. در موارد نادر، آنتی هیستامین ها می توانند عوارض گوارشی، ادراری و گردش خون ایجاد کنند.
رینیت آلرژیک در کودکان
کودکان نیز ممکن است به رینیت آلرژیک مبتلا شوند، و معمولاً قبل از 10 سالگی ظاهر می شود. اگر متوجه شدید که کودک شما هر سال در یک زمان مشابه علائم سرماخوردگی را نشان می دهد، احتمالاً رینیت آلرژیک فصلی دارد.
علائم در کودکان مشابه علائم بزرگسالان است. کودکان معمولاً دچار آبریزش چشم‌های خونی می‌شوند که به آن ورم ملتحمه آلرژیک می‌گویند. اگر علاوه بر علائم دیگر متوجه خس خس سینه یا تنگی نفس شدید، ممکن است کودک شما به آسم نیز مبتلا شده باشد.
اگر فکر می کنید کودک شما آلرژی دارد، به پزشک خود مراجعه کنید. دریافت تشخیص و درمان صحیح مهم است.
اگر فرزند شما آلرژی فصلی قابل توجهی دارد، قرار گرفتن فرزندتان در معرض آلرژن ها را با نگه داشتن آن ها در داخل در زمانی که تعداد گرده ها زیاد است، محدود کنید. شستن مکرر لباس‌ها و ملحفه‌ها در طول فصل آلرژی و جاروبرقی منظم نیز ممکن است مفید باشد. درمان های مختلفی برای کمک به آلرژی کودک شما در دسترس است. با این حال، برخی از داروها حتی در دوزهای کم می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. همیشه قبل از اینکه کودک خود را با هر داروی آلرژی بدون نسخه درمان کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
چشم انداز
نتیجه درمان بستگی به شرایط شما دارد. رینیت آلرژیک فصلی معمولاً شدید نیست و می توانید با داروها آن را به خوبی مدیریت کنید. با این حال، اشکال شدید این وضعیت احتمالاً به درمان طولانی مدت نیاز دارد.
جلوگیری از آلرژی
بهترین راه برای جلوگیری از علائم آلرژی این است که قبل از اینکه بدن شما فرصتی برای واکنش نامطلوب به مواد پیدا کند، آلرژی خود را مدیریت کنید. اقدامات پیشگیرانه زیر را برای آلرژن های خاصی که به آنها حساس هستید در نظر بگیرید:
گرده
AAAAI توصیه می کند که داروها را قبل از حملات آلرژی فصلی شروع کنید. به عنوان مثال، اگر در فصل بهار به گرده درختان حساس هستید، ممکن است بخواهید قبل از بروز واکنش آلرژیک، مصرف آنتی هیستامین ها را شروع کنید. در ساعات اوج گرده در داخل خانه بمانید و بلافاصله پس از بیرون رفتن دوش بگیرید. همچنین می‌خواهید پنجره‌های خود را در طول فصل آلرژی بسته نگه دارید و از خشک کردن لباس‌ها با خط خودداری کنید.
غبار
برای کاهش قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، می توانید اقداماتی را انجام دهید تا مطمئن شوید خانه شما محیطی دوستانه برای رشد کنه گرد و غبار نیست. به جای جارو کردن، کف های سخت را مرطوب کنید. اگر فرش دارید، از جاروبرقی با فیلتر هپا استفاده کنید. همچنین می خواهید سطوح سخت را اغلب گردگیری کنید و ملافه های خود را هر هفته با آب داغ بشویید. برای کاهش قرار گرفتن در معرض گرد و غبار در هنگام خواب از بالش ها و کیف های ضد حساسیت استفاده کنید.
شوره حیوانات خانگی
در حالت ایده آل، شما می خواهید قرار گرفتن در معرض هر حیوانی را که به آن حساسیت دارید محدود کنید. اگر این امکان پذیر نیست، مطمئن شوید که همه سطوح را مرتباً تمیز می کنید. بلافاصله پس از دست زدن به حیوانات خانگی دست های خود را بشویید و مطمئن شوید که دوستان پشمالوی شما از تخت شما دور نمی شوند. شما همچنین می خواهید پس از بازدید از خانه هایی که حیوانات خانگی دارند، لباس های خود را بشویید.
نکاتی برای جلوگیری از آلرژی
وقتی تعداد گرده ها زیاد است در خانه بمانید.
صبح زود از ورزش در فضای باز خودداری کنید.
بلافاصله پس از بیرون رفتن از خانه دوش بگیرید.
در طول فصل آلرژی تا حد امکان پنجره ها و درهای خود را بسته نگه دارید.
هنگام انجام کارهای حیاط، دهان و بینی خود را پوشیده نگه دارید.
سعی کنید از چنگ زدن به برگ ها یا چمن زدن خودداری کنید.
سگ خود را حداقل دو بار در هفته حمام کنید تا شوره آن به حداقل برسد.
اگر نگران ریزگردها هستید، فرش را از اتاق خواب خود بردارید
