بر اساس یک مطالعه جدید، اثرات فرآیند پیری طبیعی با چاقی و رژیم غذایی فقیر همراه است و بر برخی از مکانیسم های مغز تاثیر می گذارد، در نتیجه خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد.
محققان در یک مطالعه جدید در مورد موش ها متوجه شدند چگونه یک رژیم غذایی با چربی و قند بالا، مغز افراد پیر را نسبت به آلزایمر آسیب پذیر تر می کند.
بیماری آلزایمر وضعیتی عصبی است که اساسا با از دست دادن حافظه و نقص شناختی مشخص می شود. برخی از عوامل خطر برای توسعه این بیماری عبارتند از سن و شرایط متابولیک مانند چاقی و دیابت. با این حال، بسیاری از مکانیسم های زیست شناختی که در شروع و پیشرفت این بیماری دخیل هستند، هنوز معلوم نیستند. در حال حاضر، ربکا مک فارون، برادلی برانوفسکی و کیرستن بوت – از دانشگاه بروک در انتاریو، کانادا- یک مطالعه انجام داده اند که به آنها اجازه داده است تا برخی از مکانیک ها را در پیشرفت این نوع زوال عقلی کشف کنند. این تیم با موش های سالم مشغول به کار شد تا تحقیق کند که چگونه یک رژیم غذایی با چربی و قند بالا (HFS) که باعث چاقی می شود، ممکن است مغز را برای انحطاط عصبی به کار گیرد. یافته های آنها در مقاله ای است که در مجله Physiological Reports منتشر شده است.
چگونه رژیم های نامناسب بر مغز تاثیر می گذارند؟
به طور خاص، محققان بررسی کردند که چگونه یک رژیم غذایی با چربی و قند بالا (HFS) در ارتباط با اثرات پیری بیولوژیکی ، سیگنالینگ انسولین را تحت تاثیر قرار می دهد که به تنظیم مقدار گلوکز (قند ساده) جذب شده توسط عضلات و ارگان های مختلف کمک می کند. آنها همچنین در مورد اینکه چگونه چاقی ناشی از رژیم غذایی می تواند تغییرات زیستی مربوط به التهاب و استرس سلولی را تغییر دهد، بررسی کردند. برای درک تاثیر رژیم HFS بر روی موش های سالم، تیم تحقیقاتی به برخی از موش ها اس یک رژیم غذایی معمولی دادند، در حالی که به برخی دیگر رژیم غذایی حاوی چربی و قند بالا دادند. پس از آنکه موشها طی 13 هفته با رژیم غذایی خود تغذیه شدند، محققان علائم التهاب و استرس سلولی را در دو ناحیه مغز از جمله هیپوکامپ و قشر پیشانی که مرتبط با حافظه و رفتار شناختی است را مورد بررسی قرار دادند. محققان همچنین اثرات رژیم HFS را در مغز موش های پیر و مغز موش های جوان مقایسه کردند.
آنها دریافتند که موش های مسن تر سطح بالایی از التهاب مغزی و استرس سلولی و همچنین مقاومت به انسولین در قسمت های هیپوکامپ که مرتبط با بیماری آلزایمر است، دارند. گرچه نشانگرهای مقاومت به انسولین در قشر پیشانی موش هایی که در رژیم HFS قرار داشتند مشاهده شد، اما وضعیت التهاب و نشانگرهای استرس سلولی به همان میزان باقی ماندند.
چاقی به اثرات منفی پیری کمک می کند.
به طور مشخص، محققان همچنین دریافتند که سطح التهاب مغزی نیز در موش هایی که در رژیم غذایی معمولی بوده اند، در مقایسه با اندازه گیری های اولیه افزایش یافته است. محققان خاطر نشان می کنند که این موضوع می تواند به عنوان شواهدی از نقش پیری به عنوان یک عامل خطر مستقل در آلزایمر مورد توجه قرار گیرد و چاقی، با تاثیر بر مکانیسم های کلیدی در مغز، خطر را افزایش می دهد.
