حتی اگر اثرات مثبت فعالیت بر وضعیت قلبی – تنفسی را مشاهده نکنند.
محققان دریافتند آن دسته از مبتلایان به دیابت که فعالیت بدنی دارند اندازه ی دور کمر، درصد چربی بدن و سطح هموگلوبین A1C نسبت به افراد دیابتی که فعالیت ندارند بهبود می یابد. این اثرات مثبت در تمام انواع ورزش ها شامل ورزش های هوازی، مقاومتی یا ترکیبی از این دو دیده می شود.
در مطالعه ای مبتلایان به دیابت نوع 2 به چهار گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، که ورزش نمی کردند، کسانی که ورزش هوازی انجام می دادند، کسانی که ورزش مقاومتی انجام می دادند، کسانی که ترکیبی از ورزش مقاومتی و هوازی را داشتند.
نتایج نشان داد که سطح هموگلوبین A1C، دور کمر و درصد چربی بدن در هر سه گروهی که ورزش کرده بودند بهبود یافته بود. این یافته ها نشان می دهد که برنامه های آموزشی ورزشی برای مبتلایان به دیابت نوع 2 می تواند با بهبود کنترل قند خون، دور کمر و درصد چربی بدن اندازه گیری شود.
