زنان گیاهخوار احتمال بیشتری دچار شکستگی لگن می شوند
مطالعه جدید نشان می دهد که تعداد بی سابقه ای از مردم به رژیم های غذایی گیاهی روی می آورند تا از مزایای سلامتی بسیاری که ارائه می دهند استفاده کنند، اما این ممکن است به ضرر استخوان های آنها تمام شود. زنان میانسالی که هرگز گوشت نمی‌خورند ممکن است بیشتر از زنانی که به طور منظم گوشت و/یا ماهی مصرف می‌کنند دچار شکستگی لگن شوند.
مطالعات بیشتری برای درک اینکه چرا گیاهخواران به نظر بیشتر در معرض خطر شکستگی لگن هستند، مورد نیاز است، اما محققان گمان می کنند که شاخص توده بدنی پایین (BMI) و کمبود مواد مغذی در این مورد نقش دارند.
نویسنده این مطالعه گفت: «در حالی که BMI پایین برای بسیاری از بیماری‌ها مفید است، کمبود وزن می‌تواند منجر به توده چربی ناکافی، و سلامت استخوان و عضله ضعیف شود که هر کدام می‌توانند خطر شکستگی لگن را افزایش دهند.» BMI تخمینی از چربی بدن بر اساس وزن و قد است. میانگین BMI گیاهخواران در این مطالعه کمی کمتر از گوشت خواران بود.
وی توضیح داد: افرادی که توده چربی کمتری دارند در هنگام زمین خوردن محافظ کمتری دارند و زمین خوردن عامل 90 درصد شکستگی های لگن است.
گوشت و ماهی نیز منابع بسیار خوبی از چندین ماده مغذی برای سلامت استخوان ها از جمله پروتئین، ویتامین B12 و ویتامین D هستند. این امکان وجود دارد که بیشتر این مواد مغذی را از منابع گیاهی، تخم مرغ و محصولات لبنی دریافت کنید، اما مطالعات قبلی دریافت کمتری از این مواد مغذی را در گیاهخواران نشان داده است. در این مطالعه، گیاهخواران نسبت به افرادی که پنج بار یا بیشتر در هفته گوشت می‌خوردند، پروتئین و ویتامین B12 کمتری دریافت کردند.
در این مطالعه، محققان میزان شکستگی لگن را در بیش از 26000 زن 35 تا 69 ساله زیر بررسی کردند که شامل:
زنانی که بیش از 4 بار در هفته گوشت نمی‌خوردند
افراد گیاهخواری که ماهی می خوردند اما گوشت نمی خوردند
گیاهخواران
گوشتخواران معمولی که حداقل پنج بار در هفته گوشت مصرف می کردند
زنان پرسشنامه‌های بسامد غذا را پر کردند و این پرسشنامه‌ها با سوابق بیمارستانی مقایسه شد تا ببینند چه کسی دچار شکستگی لگن شده است. در طی حدود 20 سال پیگیری، 822 شکستگی لگن وجود داشت.
زمانی که محققان سایر عوامل شناخته شده برای افزایش این خطر را کنترل کردند از جمله وضعیت سیگار کشیدن و سطح فعالیت بدنی گیاهخواران تنها گروهی بودند که خطر شکستگی لگن را افزایش دادند.
محقق این مطالعه گفت، گام هایی وجود دارد که گیاهخواران می توانند برای محافظت بهتر از استخوان های خود و در عین حال لذت بردن از قلب و سایر فواید سلامتی یک رژیم غذایی مبتنی بر گیاه انجام دهند. این با حفظ وزن سالم شروع می شود که احتمال استخوان ها و ماهیچه های سالم را افزایش می دهد و به کاهش خطر شکستگی لگن کمک می کند.
وی افزود: خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات، آجیل، حبوبات، لوبیا و غلات کامل، بیشتر مواد مغذی مورد نیاز برای سلامت استخوان و پیشگیری از شکستگی را تامین می کند.
او پیشنهاد کرد که غذاهای غنی شده و مکمل ها را نیز در نظر بگیرید. خوردن غذاهای غنی‌شده با مواد مغذی کلیدی یا مصرف مکمل‌های تغذیه‌ای نیز می‌تواند به جلوگیری از کمبودهای تغذیه‌ای کمک کند، به‌ویژه برای ویتامین B12 و اسیدهای چرب امگا 3، که دریافت مستقیم آنها از غذاهای گیاهی دشوار است.
اجتناب از استعمال دخانیات و مصرف بیش از حد الکل و در عین حال ورزش منظم می تواند به قوی نگه داشتن استخوان ها نیز کمک کند. ورزش مقاومتی، مانند تمرین با وزنه، ممکن است از طریق افزایش قدرت استخوان‌ها و عضلات مفید باشد.
تحقیقات جدید این توصیه را تأیید می کند: وگان هایی که وزنه می زنند یا تمرینات قدرتی انجام می دهند، استخوان های قوی تری نسبت به وگان هایی دارند که فقط ورزش های دیگری مانند دوچرخه سواری یا شنا انجام می دهند.
البته منیزیم، پتاسیم، بور، روی، مس، منگنز، ویتامین D و ویتامین K2 نیز مهم هستند.
پروتئین برای ساختن یک ماتریکس استخوانی قوی و انعطاف پذیر بسیار مهم است. منابع گیاهی پروتئین ممکن است برای برخی افراد هضم و جذب شان دشوارتر باشد، که باعث می شود پروتئین کمتر در دسترس باشد.
تمرکز بر منابع باکیفیت پروتئین گیاهی و همچنین سبزیجات با برگ های تیره، آجیل، دانه ها و سایر غذاهای گیاهی با مواد معدنی بالا می تواند از استخوان های سالم حمایت کند.
توصیه به گیاهخواران؟ در صورت تمایل به گنجاندن پروتئین با کیفیت در رژیم غذایی خود، سعی کنید مقدار زیادی پروتئین از تخم مرغ و منابع لبنی دریافت کنید. در غیر این صورت، مصرف لوبیا، حبوبات، مغزها، کره آجیل و دانه های خود را افزایش دهید تا مقادیر کافی از تمام مواد مغذی استخوان ساز فراتر از کلسیم را تضمین کنید.
گیاهخوارانی که گوشت قرمز نمی‌خورند اما سایر محصولات حیوانی مصرف می‌کنند، نباید در معرض خطر بیشتری برای شکستگی استخوان قرار بگیرند، اما وگان‌های کم وزن ممکن است مواد مغذی ضروری را به اندازه کافی دریافت نکنند.
