آیا روزه داری متناوب می تواند از سلامت روده با افزایش سن محافظت کند؟
در مطالعه جدیدی که اخیراً در نشست سالانه اجلاس فیزیولوژی آمریکا ارائه شد، محققان کالج پزشکی استئوپاتی آریزونا، گزارش دادند که روزه داری متناوب ممکن است به محافظت از سیستم گوارشی عمدتاً روده کوچک با افزایش سن نیز کمک کند.
محققان از مدل موشی استفاده کردند که برای تسریع پیری آن را اصلاح ژنتیکی کرده بودند. یک گروه از موش ها همیشه غذا در دسترس داشتند، در حالی که گروه دیگر فقط در چرخه های متناوب 24 ساعته به غذا دسترسی داشتند.
پس از 8 ماه، دانشمندان دریافتند که موشهای روزهدار وزن کمتری به دست آوردند و تغییرات ساختاری در رودههای کوچک خود داشتند که با کنترل بهتر گلوکز و کاهش التهاب همراه بود.
نویسنده این مطالعه گفت، «مطالعه ما نشان میدهد که روزهداری متناوب یک تمرین غذایی مفید برای کنترل افزایش وزن، بهبود سطح گلوکز خون و ترویج اثرات مثبت رودهای با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو و در عین حال تغییر ساختار روده است».
پیری چگونه بر روده کوچک تأثیر می گذارد؟
برای این مطالعه، محققان بر روی بخش خاصی از روده کوچک به نام ژژنوم تمرکز کردند.
ژژونوم دومین ناحیه از سه ناحیه روده کوچک است که مسئول ادامه هضم غذا و جذب مواد مغذی و آب از غذا است، بنابراین می توان از آن در سایر مناطق بدن استفاده کرد.
این نویسنده توضیح داد: “با افزایش سن پستانداران، تغییرات ذاتی مخربی در مورفولوژی روده کوچک ایجاد می شود که بر توانایی جذب مواد مغذی و حفظ ساختار آن تاثیر می گذارد.”
او به ما گفت: “مطالعه ما نشان می دهد که یک رژیم روزه متناوب ممکن است با بازگرداندن ژژنوم به نسخه “جوانتر” خود از این تغییرات مرتبط با افزایش سن جلوگیری کند.
اثرات روزه متناوب در مردان در مقابل زنان
در پایان این مطالعه، محققان مشاهده کردند که بهبود در سلامت و ظاهر روده کوچک در موشهای ماده بیشتر از موشهای نر بود.
موشهای ماده همچنین بیشترین دقت را در نحوه انتقال قند داشتند.
با این حال، دانشمندان دریافتند که تأثیر روزهداری متناوب بر سطح قند خون در موشهای نر قویتر از موشهای ماده بود. با این حال، مشخص نیست که آیا تفاوت های جنسی در متابولیسم قند در موش ها در مورد انسان نیز صدق می کند یا خیر.
برای مرحله بعدی این تحقیق، دانشمندان قصد دارند عمیقتر به آنچه که ممکن است پشت این تفاوتهای جنسیتی باشد، بپردازند.
آنچه در مورد روزه متناوب باید بدانید
روزه متناوب یک برنامه زمان بندی شده برای غذا خوردن در دوره های زمانی معین و سپس امتناع از غذا برای مدت طولانی است، دوره ای که به عنوان روزه شناخته می شود، زمانی که فرد از خوردن غذا خودداری می کند.
چندین روش مختلف روزه داری متناوب بر اساس چند ساعت روزه گرفتن و چند ساعت غذا خوردن و چه مقدار کالری می تواند مصرف کند تعیین می شود.
برخی از الگوهای محبوبتر روزهداری متناوب عبارتند از: غذا خوردن با محدودیت زمانی، که در آن روزه 12، 14 یا 16 ساعت طول میکشد و دوره غذا خوردن در ساعات باقیمانده روز طول میکشد، یا روش 5:2، که در آن فرد 2 روز در هفته فقط 500 کالری مصرف می کند و سپس برای 5 روز باقی مانده به طور معمول غذا می خورد.
طبق نظرسنجی غذا و سلامت سال 2023 شورای اطلاعات بین المللی غذا، حدود 12 درصد از بزرگسالان آمریکایی روزه متناوب را به عنوان رژیم غذایی یا الگوی غذایی انتخابی خود دنبال می کنند که در حال حاضر آن را به یکی از محبوب ترین رژیم ها تبدیل می کند.
علاوه بر کاهش وزن، مطالعات اخیر نشان میدهد که روزهداری متناوب ممکن است مزایای سلامتی دیگری مانند محافظت در برابر دیابت نوع 2، بیماری قلبی عروقی و سرطان، و همچنین در برابر مشکلات گوارشی، مانند بیماری التهابی روده (IBD) و کولیت اولسراتیو داشته باشد.
آیا روزه داری متناوب بی خطر است؟
رودلف بدفورد، پزشک متخصص گوارش گفت، که اگرچه روزهداری متناوب ممکن است از جهاتی به سلامت دستگاه گوارش کمک کند، اما میتواند به طور بالقوه مشکلاتی را نیز ایجاد کند.
بدفورد توضیح داد: «اساساً، بدن باید بتواند از طریق کالری در دوره های زمانی و نه به طور متناوب کار کند. “بنابراین، فرد باید غذا بخورد.”
او ادامه داد: «من فکر میکنم کاری که برخی از مردم انجام خواهند داد این است که در طول چند روز غذا میخورند، و سپس چند روز روزه میگیرند و کالری دریافتی خود را به 500 کالری برای کل روز محدود میکنند.» که من هیچ مشکلی با آن ندارم. من فکر میکنم که دورههای طولانیتر روزهداری ممکن است تا حدودی برای سیستم و بدن شما مضر باشد.
و او افزود، با درگیر شدن در روزهداری متناوب، «شما اساساً میتوانید به بدن استراحت دهید، از این نظر که باید کار کند و کالری بسوزاند یا مواد مغذی را به طرق مختلف جذب کند.»
روزه متناوب ممکن است، در محافظت در برابر ایجاد شرایطی مانند دیابت و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) مفید باشد.
