قند خون بالا در دوران بارداری خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مادر و چاقی کودک را افزایش می دهد
مادرانی که در دوران بارداری گلوکز خون بالایی داشتند حتی اگر قند خونشان به اندازه کافی بالا نبود تا طبق تعریف سنتی در دسته بندی دیابت بارداری قرار بگیرند به طور قابل توجهی یک دهه پس از بارداری نسبت به همتایان خود که قند خون بالا نداشتند، به دیابت نوع 2 مبتلا شده بودند.
برای کودکانی که از مادرانی با گلوکز بالا یا طبیعی به دنیا می‌آیند، محققان هیچ تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه از کودکان از نظر اضافه وزن و چاقی که نتیجه اولیه مطالعه است، پیدا نکردند. با این حال، زمانی که چاقی به تنهایی اندازه گیری شد، کودکان مادرانی که گلوکز خون بالا داشتند به طور قابل توجهی بیشتر در معرض چاقی بودند.
مطالعه اولیه HAPO نشان داد که حتی سطوح پایین گلوکز خون نیز خطرات عوارض را برای نوزاد هم قبل و هم بلافاصله پس از تولد افزایش می‌دهد. بر اساس این نتایج، بسیاری از سازمان ها، اما نه همه، تعریف جدیدی از دیابت بارداری، اتخاذ کردند.
مطالعه پیگیری هیپرگلیسمی و پیامدهای نامطلوب بارداری (HAPO-FUS) اثرات درازمدت سطح گلوکز خون را در مادرانی که با تعریف جدید دیابت حاملگی مطابقت داشتند، مقایسه کرد. هدف محققان این بود که بفهمند آیا افزایش متوسط در گلوکز خون باعث افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 یا پیش دیابت در مادر و خطر چاقی در فرزندان مادر حداقل یک دهه پس از زایمان می شود یا خیر.
این مطالعه نشان داد که مضرات حتی افزایش متوسط گلوکز خون برای مادر و کودک بیش از یک دهه است. در میان زنانی که در دوران بارداری گلوکز خونشان بالا بود، در بازدید مطالعه بعدی 14-10 سال پس از زایمان تقریباً 11 درصد دیابت نوع 2 داشتند و حدود 42 درصد مبتلا به پیش دیابت بودند اما مادرانی که در دوران بارداری گلوکز خون بالایی نداشتند، حدود 2 درصد دیابت نوع 2 و حدود 18 درصد پیش دیابت داشتند. در این مطالعه 4697 مادر از نظر دیابت نوع 2، پیش دیابت و سایر اختلالات متابولیسم گلوکز مورد بررسی قرار گرفتند.
محققان با استفاده از شاخص توده بدنی (BMI)، درصد چربی بدن، ضخامت چین های پوست و دور کمر، 4832 کودک را از نظر اضافه وزن و چاقی تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که این معیارها همه نشان می دهد که کودکانی که از مادرانی با سطح گلوکز بالا متولد می شوند، بیشتر در معرض چاقی هستند. به عنوان مثال، با استفاده از BMI، 19 درصد از کودکان متولد شده از مادران با قند خون بالا چاق بودند، در مقایسه با 10 درصد برای کودکان مادران با گلوکز طبیعی. تنظیم برای BMI مادر تفاوت‌های بین گروه‌ها را کاهش داد، اما حذف نکرد.
«تفاوت مادران و فرزندانشان به دلیل قند خون بالاتر مادر بسیار نگران کننده است. نویسنده مطالعه و مشاور ارشد تحقیقات دیابت در دوران کودکی در NIDDK، گفت: حتی با محاسبه وزن مادر، گلوکز تأثیر مستقلی داشت. «یافته‌های ما به انگیزه یافتن راه‌هایی برای کمک به زنانی که در معرض خطر ابتلا به دیابت بارداری هستند و یا قصد باردار شدن دارند، کمک می‌کند تا اقداماتی را برای کاهش خطر خود انجام دهند.»
مطالعه اولیه HAPO روی 23316 جفت مادر-کودک مورد بررسی قرار گرفت و نشان داد که سطح قند خون مادر، حتی اگر دیابت نباشد، با وزن نوزاد هنگام تولد و چربی بدن او مرتبط است. نتایج HAPO باعث شد که یک پانل بین المللی از متخصصان معیارهای تشخیصی جدیدی را برای دیابت بارداری در سال 2010 توصیه کنند. با این حال، همه گروه های حرفه ای این معیارهای پیشنهادی را قبول نکردند.
نویسنده این مطالعه، گفت: HAPO به تعریف مجدد دیابت بارداری کمک کرد و اکنون پیگیری آن همچنان هشدارهای مهمی را در مورد خطر طولانی مدت سطوح بالای گلوکز خون در دوران بارداری ایجاد می کند. این مطالعه نشان می دهد که هم مادرانی که سطح گلوکز خونشان بالا است و هم فرزندانشان در معرض خطر بیشتری برای اثرات نامطلوب سلامتی در آینده هستند. تحقیقات بیشتری برای یافتن مداخلاتی برای کمک به این زنان و کودکانشان مورد نیاز است.»
هیچ یک از زنان در HAPO-FUS در طول بارداری خود به دیابت بارداری مبتلا نشدند یا تحت درمان قرار نگرفتند. HAPO یک گروه بین المللی، نژادی و قومی مختلف را به خدمت گرفت. محدودیت های داده ها در HAPO شامل این است که شاخص توده بدن در دوران بارداری و نه قبل از آن به دست آمده است. همچنین، HAPO-FUS برای ارزیابی سایر عواملی که می‌توانند در چاقی یا دیابت نوع 2 نقش داشته باشند، اطلاعاتی در مورد سبک زندگی زنان یا کودکان جمع‌آوری نکرد.
نتایج بر اساس یافته‌های سایر مطالعات نشان می‌دهد که دیابت نوع 2 در مادران در دوران بارداری مرتبط است چاقی در فرزندان مادر و افزایش گلوکز خون خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در زنان پس از بارداری افزایش می دهد.
HAPO و مطالعه بعدی آن اثرات مضر درازمدت افزایش گلوکز خون بر مادر و کودک و اهمیت مداخله زودهنگام برای زنان در معرض خطر ابتلا به دیابت بارداری را نشان داده است. امیدواریم از این نتایج برای بهبود سلامت نسل‌های آینده استفاده شود.
