دیابت نوع 2 و اختلالات خواب با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط است
بر اساس داده های منتشر شده در مجله دیابت، بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 یا اختلال خواب در مقایسه با افرادی که هیچ کدام از این بیماری ها را ندارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی هستند.
در تجزیه و تحلیل داده‌های ثبت‌شده مبتنی بر جمعیت در دانمارک، دیابت نوع 2 و اختلال خواب به‌عنوان عوامل خطر مستقل برای افسردگی شناسایی شدند و افرادی که هر دو بیماری را داشتند نیز خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دادند.
محققان این مطالعه نوشتند که اختلالات خواب ارتباط بین دیابت نوع 2 و افسردگی را توضیح نمی دهد، اما یک عامل خطر مستقل برای افسردگی است. علاوه بر این، خواب و دیابت تأثیر متضاد بر خطرات افسردگی داشتند، به این معنی که تأثیر مشترک اختلال خواب و دیابت کمتر از آنچه که با توجه به خطر جداگانه دیابت و اختلال خواب انتظار می رفت، بود.
محققان یک مطالعه کوهورت مبتنی بر جمعیت را بر روی 115807 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع دو 40 ساله و بالاتر که از سال 2000 تا 2012 در ثبت ملی دیابت دانمارک ثبت شده بودند انجام دادند. گروه دیابت با یک گروه مرجع 116682 بزرگسال بدون دیابت با داده های موجود در سیستم ثبت احوال دانمارک مقایسه شدند و افراد دارای افسردگی از طریق بستری شدن مرتبط با افسردگی در دفتر ثبت ملی بیماران دانمارک یا ثبت هر نسخه پر شده از داروهای ضد افسردگی در دفتر ثبت ملی نسخه های دانمارکی شناسایی شدند. اختلالات خواب از طریق هر تشخیص اختلال خواب مبتنی بر بیمارستان یا حداقل دو نسخه کامل از داروهای خواب تعریف می‌شوند.
از گروه مطالعه ، 2.6٪ در طول پیگیری تشخیص افسردگی داشتند، 32.1٪ حداقل یک داروی ضد افسردگی را بازخرید کردند، 15.3٪ حداقل دو نسخه داروی خواب را بازخرید کردند و 1٪ تشخیص اختلال خواب داشتند. هنگامی که بر اساس دیابت و اختلالات خواب طبقه بندی شدند، 43.2٪ هیچ یک از این بیماری ها را نداشتند، 41.6٪ دیابت داشتند اما اختلال خواب نداشتند، 7٪ فقط یک اختلال خواب و 8.3٪ دیابت و اختلال خواب داشتند.
محققان نوشتند: «بیماران دیابتی بیشتر از افراد بدون دیابت دچار اختلال خواب قبلی بودند. توضیح می تواند این باشد که بیماران در زمان تشخیص دیابت چندین سال است که به دلیل دیابت بدون علامت یا عدم تشخیص علائم خود به عنوان علائم دیابت، دیابت تشخیص داده نشده داشتند.
پس از تطبیق با اختلالات خواب و عوامل مخدوش کننده بالقوه، بزرگسالان مبتلا به دیابت نسبت به افراد بدون دیابت، احتمال بیشتری برای تشخیص افسردگی و استفاده از داروهای ضد افسردگی داشتند.
در مقایسه با بزرگسالان بدون دیابت و اختلال خواب، خطر ابتلا به افسردگی تشخیص داده شده فقط برای بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2، فقط در افراد مبتلا به اختلال خواب و بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 و اختلال خواب افزایش یافته است. نتایج در هنگام بررسی ارتباط با استفاده از داروهای ضد افسردگی مشابه بود.
وقتی شرکت‌کنندگان به گروه‌های جوان‌تر و بزرگ‌تر از 60 سال تقسیم شدند، آن‌هایی که کمتر از 60 سال مبتلا به دیابت و اختلال خواب بودند، نسبت به افراد 60 سال و بالاتر، کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی بودند. با این حال، اختلالات خواب ارتباط با افسردگی را در هر دو گروه سنی توضیح نداد.
