تاثیر وزن بدن بر میزان جذب ویتامین D

یک مطالعه جدید نشان داد که ویتامین D ممکن است بسته به وزن شما متابولیسم متفاوتی داشته باشد، که می تواند بر میزان بهره مندی شما از این ماده مغذی ضروری تاثیر بگذارد.

بر کسی پوشیده نیست که ویتامین D یک ماده مغذی حیاتی برای حمایت از سلامتی است. این ویتامین در همه چیز از ساخت استخوان ها و دندان های قوی گرفته تا مبارزه با عفونت ها و کاهش التهاب نقش دارد. در حالی که می توانید مقداری از ویتامین D مورد نیاز خود را از نور خورشید و برخی غذاها دریافت کنید، مصرف مکمل های ویتامین D برای اطمینان از دریافت کافی معمول است.

با این حال، یک مطالعه جدید منتشر شده در 17 ژانویه 2023، در تغذیه، چاقی، و ورزش شبکه JAMA نشان می دهد که وزن بدن شما ممکن است بر کارایی مکمل های ویتامین D تأثیر بگذارد. به طور خاص، این مطالعه نشان داد که افرادی که BMI بالاتر از 25 دارند، ویتامین D را به طور متفاوتی پردازش و جذب می‌کنند که می‌تواند از بهره‌مندی از مزایای سلامتی ویتامین D جلوگیری کند.

نویسنده این مطالعه، گفت: “تحلیل داده ها نشان داد که مکمل ویتامین D با اثرات مثبت بر چندین پیامد سلامتی مرتبط است، اما فقط در بین افراد با شاخص توده بدنی (BMI) زیر 25 سال، و به نظر می رسد اتفاق متفاوتی با متابولیسم ویتامین D در وزن های بالاتر رخ می دهد، و این مطالعه ممکن است به توضیح کاهش نتایج مکمل ویتامین دی برای افراد با BMI بالا کمک کند.

با توجه به اینکه 42٪ از بزرگسالان ایالات متحده از نظر بالینی چاق در نظر گرفته می شوند و بیش از یک سوم بزرگسالان آمریکایی کمبود ویتامین D دارند، این یافته ها به موقع هستند.

محققان در بیمارستان زنان و بریگهام در بوستون، داده‌های کارآزمایی VITAL را تجزیه و تحلیل کردند، یک کارآزمایی بالینی جامع در سراسر کشور به منظور بررسی اینکه آیا مصرف ویتامین D یا مکمل‌های امگا 3 دریایی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان، بیماری قلبی یا سکته را کاهش دهد یا خیر؟

برای بررسی ارتباط بین سطوح ویتامین D و BMI، محققان نمونه خون اولیه 16515 شرکت‌کننده از کارآزمایی VITAL را به‌علاوه 2742 نمونه خون دیگر که بعد از دو سال گرفته شد، بررسی کردند. از این نمونه‌ها، آن‌ها وضعیت کل ویتامین D شرکت‌کنندگان را به همراه متابولیت‌ها، کلسیم و هورمون پاراتیروئید که نشانگرهای زیستی دیگری که به بدن شما کمک می‌کنند از ویتامین D به طور موثر استفاده کند، تعیین کردند.

شرکت کنندگان با BMI کمتر از 25 کمتر دچار کمبود ویتامین D بودند. آنها همچنین احتمال بیشتری داشت که کمبود ویتامین D خود را از طریق مکمل‌های ویتامین D برطرف کنند تا کسانی که BMI بالای 30 داشتند. نویسندگان این مطالعه تئوری مطرح کردند که پاسخ ضعیف ویتامین D در افراد با BMI بالاتر ممکن است نتیجه تفاوت در فعالیت هورمون پاراتیروئید باشد. فرآیند بیولوژیکی که سطح کلسیم خون را با تحریک آزادسازی کلسیم از استخوان‌ها تنظیم می‌کند. این فعالیت همچنین می‌تواند تولید ویتامین D در کلیه‌ها را در زمانی که سطح بدن فرد پایین است، مانند افرادی که BMI بالا دارند، تحریک کند.

با این حال، این مطالعه دارای اشکالاتی است. یک متخصص تغذیه می گوید: «یک محدودیت اصلی در مطالعه ای مانند این با پیگیری دو ساله، فقط پایبندی شرکت کنندگان به مصرف مکمل ارائه شده است. سایر عوامل مخدوش کننده ممکن است کاهش جذب را توضیح دهند، مانند اختلال در حساسیت گیرنده ویتامین D در افراد با BMI بالاتر. همچنین ممکن است توضیحات دیگری برای افراد مبتلا به سرطان و سایر بیماری های مزمن وجود داشته باشد که ممکن است سطح سرمی پایین ویتامین D را بهتر توضیح دهد.

ناگفته نماند که BMI ممکن است بهترین شاخص برای سلامت کلی یا میزان چربی بدن فرد نباشد. تحقیقات نشان داده است که افراد تنها توسط BMI اغلب به اشتباه به عنوان “سالم” یا “ناسالم” طبقه بندی می شوند. دلیل اصلی این امر این است که BMI توده عضلانی یا توزیع چربی را منعکس نمی کند که بر وضعیت سلامتی افراد تأثیر می گذارد. برای در نظر گرفتن شاخص‌های دقیق‌تر وضعیت سلامت و درصد چربی بدن در رابطه با جذب ویتامین D، و همچنین حجم نمونه متنوع‌تر با زمان پیگیری طولانی‌تر، به تحقیقات بیشتری نیاز است.

خلاصه

مطالعه جدیدی که در بیمارستان زنان و بریگهام انجام شد، نشان داد افرادی که BMI 30 یا بیشتر دارند، به دلیل سوء جذب، بیشتر در معرض کمبود ویتامین D هستند. علاوه بر این، این افراد نسبت به افرادی که BMI  25 یا کمتر دارند، کمتر احتمال دارد کمبود ویتامین D را با مکمل های ویتامین D اصلاح کنند. این یافته‌ها باید افراد را به حفظ وزن سالم تشویق کند، زیرا ویتامین D یک ماده مغذی ضروری برای بسیاری از جنبه‌های سلامت کلی است.