یک مطالعه جدید نشان می دهد که کودکان اسپانیایی اگر پدر و مادرشان دارای سطوح بالایی از استرس باشند بیشتر احتمال دارد چاق شوند.
محققان میزان چاقی کودکان اسپانیایی زبان در شیکاگو، میامی، نیویورک و سان دیگو با سطوح استرس پدر و مادرشان در خانه و محل کار مقایسه کردند. میزان چاقی در میان بچه هایی که پدر و مادر بدون استرس بودند 20 درصد و در میان کسانی که که پدر و مادرشان سه بار یا بیشتر در معرض عوامل استرس زا قرار داشتند 34 درصد بود و نرخ چاقی کودکان با توجه به میزان استرس پدر و مادرشان افزایش یافت. عوامل استرس زا شامل مشکلات در محل کار و یا ارتباط با دیگران بود. پس از ازبین بردن عوامل مخدوش کننده ی دیگر مانند سن، جنس، محل تولد و محل زندگی، محققان نتیجه گرفتند که پدر و مادرهایی که سه بار یا بیشتر در معرض منابع استرس زای مزمن بودند نسبت به بقیه والدین که در معرض استرس نبودند 2 برابر احتمال داشت که دارای بچه های چاق باشند.
کارمن لساسی استادیار اپیدمیولوژی و سلامت جامعه در دانشکده پزشکی آلبرت اینشتین در شهر نیویورک که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت گفت: هم چاقی و هم استرس مزمن در میان جمعیت لاتین تبار شایع بود، بیش از یک چهارم (28 %) کودکان ین سنین 8 تا 16سال چاق بودند و نزدیک به یک سوم (29 %) از پدر و مادریشان سطح بالایی از استرس را گزارش کردند.
لساسی گفت که، استرس والدین به عنوان یک عامل خطر برای چاقی کودکان در میان اسپانیایی زبان شناسایی شده است که می توان تأثیر خانواده بر وزن نوجوانان را در از این مطالعه درک کرد.
دکتر مارگاریتا، عضو انجمن پیشگیری و درمان چاقی در شورای مکزیک، در خصوص انتشار این خبر گفت: این پژوهش باید پزشکان و مراقبان بهداشتی را به در نظر گرفتن بالا بودن سطح استرس به عنوان یک علامت هشدار دهنده برای توسعه چاقی نه تنها در فرد بالغ، بلکه در کل خانواده بیمار تشویق کند. وی اضافه کرد، این یافته ها نشان می دهد که باید به بیماران بزرگسالی که تجربه بالا بودن سطح استرس را گزارش می دهند توجه ویژه ای کرد و ارائه دهندگان را به درنظر گرفتن مشاوره رفتاری دادن به عنوان یک اقدام برای پیشگیری و درمان چاقی تشویق کرد.
به گفته این پژوهشگران، تحقیقات بیشتری برای تعیین تنش والدین به عنوان یک عامل خطر برای افزایش چاقی کودکان و شناسایی اقدامات پیشگیرانه در دیگر گروه های نژادی / قومی مورد نیاز است.
