۱) در صورتی که کودک مایل است با دست غذا بخورد نباید ممانعت شود و برای تقویت احساس استقلال یک قاشق به دست کودک داده و با قاشق دیگر به او غذا داده شود.
۲) استفاده از قاشق برای کودک نوپا ضرورت دارد ولی ممکن است نیاز به کمک داشته باشد.
۳) دادن استراحت قبل از خوردن غذا و زمان ثابت صرف غذا برای کودک اهمیت خاص دارد.
۴) اجرای برنامه ثابت سبب آرامش کودک می‌شود یعنی بشقاب و قاشق همیشگی و نحوه آماده کردن او برای غذا خوردن به او آرامش می‌دهد.
۵) اشتهای کودک مانند خلق و خوی او متغیر است، بهتر است روزی که کودک اشتهای کمتری دارد و غذا کم می‌خورد اصرار نکنید که حتماً غذای بشقابش را تمام کند.
۶) قدرت تقلید کودک در این سن زیاد است و رفتارهای اعضای خانواده (خواهر، برادر و والدین) را تقلید می‌کند لذا نباید افراد خانواده رفتار نامناسب در هنگام غذا خوردن داشته باشند.
۷) براساس تمایل کودکان که معمولاً غذای گرم را دوست دارند بهتر است غذای خیلی داغ و یا سرد به آنان داده نشود.
۸) کودک دوست دارد با غذا بازی کرده و ریخت و پاش کند، نباید انتظار داشت کودک آداب غذا خوردن را رعایت کند.
۹) کودک نو پا فقط ۵ تا ۱۰دقیقه حالت نشستن را تحمل می‌کند و معمولاً قبل از اتمام غذا، سفره را ترک می‌کند و مجدداً برمی‌گردد در این مواقع مادر آرامش خود را حفظ کند.
۱۰) رنگ و ظاهر غذا توجه کودک را جلب می‌کند و او غذا را دستکاری خواهد کرد.
● نکات مهم در تغذیه کودک
۱) کودک باید در زمان خوردن غذا در وضعیت راحتی قرار گیرد و غذا نزدیک او باشد تا کودک بتواند به راحتی غذا بخورد. این کار موجب می‌شود ریخت و پاش کودک کمتر شود.
۲) بشقاب و لوازم غذا خوردن باید از جنس نشکن باشد. در صورت شکستن ظرف ممکن است کودک احساس یأس کند و یا والدین عصبانی شوند.
۳) قاشق نباید زیاد گود باشد و لیوان باید به اندازه‌ای باشد که کودک به راحتی آن را بگیرد.
۴) رنگ مواد غذایی می‌تواند در اشتهای کودک و علاقه او به غذا تاثیر بگذارد. خوردن غذاهایی با رنگ‌های سبز، نارنجی و زرد برای آنها جالب است. برای این کار می‌توان از سبزیجات برگ سبز، هویج و… استفاده کرد.
۵) آبمیوه طبیعی بهتر از نوع صنعتی آن است زیرا به نوع صنعتی ماده قندی، رنگ و ماده معطر اضافه شده است.
۶) دادن وقت کافی در زمان صرف غذا بسیار مهم است و باید از شتاب و عجله در هنگام غذا خوردن پرهیز کرد.
۷) بهتر است بی‌علاقگی کودک نسبت به یک ماده غذایی را پذیرفت و با یک ماده خوراکی دیگر جایگزین کرد.
۸) غذا خوردن در یک ساعت معین می‌تواند سبب تحریک اشتهای کودک شود.
۹) خستگی کودک یکی از علل کم اشتهایی اوست بهتر است بعد از استراحت به کودک غذا داده شود.
۱۰) کودک در یک محیط آرام بهتر غذا می‌خورد مشاجره، بلند کردن صدای رادیو، تلویزیون و همچنین رفت و آم) زیاد حواس کودک را پرت می‌کند و تمایل او به غذا خوردن کم می‌شود.
۱۱) دادن غذای یکنواخت و تکراری سبب بیزاری کودک می‌شود. حتی اگر غذایی که مورد علاقه کودک است پشت‌سر هم و تکراری به کودک داده شود، او از خوردن آن امتناع خواهد کرد.
۱۲) هنگامی که رفتار کودک غلط است باید عکس‌العمل ثابت نشان داد مثلاً اگر بشقاب یا قاشق یا غذا را پرت کرد نباید گاهی اوقات خندید و گاهی تنبیه کرد بلکه باید رفتاری را در پیش گرفت که کودک احساس کند کار خوبی انجام نداده است.
۱۳) امتناع خوردن برخی غذاها ممکن است تقلیدی از اطرافیان باشد و برای بهبود رفتار تغذیه‌ای کودک باید رفتار تغذیه‌ای خانواده اصلاح شود.
