آنچه در مورد دیابت و کم شنوایی باید بدانید

شنوایی

آنچه در مورد دیابت و کم شنوایی باید بدانید

دیابت یک بیماری مزمن است که بر سطح گلوکز خون فرد تأثیر می گذارد و می تواند باعث نوسانات قند خون شود که به عنوان دوره های هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی شناخته می شود. در حالی که علت دقیق آن هنوز مشخص نیست، افرادی که مبتلا به دیابت هستند ممکن است در معرض خطر بالاتری برای کاهش شنوایی باشند. این ممکن است به دلیل سطوح بالای قند باشد که به طور بالقوه باعث آسیب عصبی به گوش داخلی می شود

اگر فردی نتواند سطح قند خون خود را در محدوده سالم نگه دارد، ممکن است خطر عوارضی که می تواند شامل کاهش شنوایی باشد را افزایش دهد.

ارتباط دقیق بین دیابت و کم شنوایی هنوز نامشخص است. با این حال، کارشناسان بهداشت معتقدند که هیپرگلیسمی مزمن، که می تواند فشار خون را افزایش دهد و به چندین قسمت از بدن آسیب برساند، ممکن است به رگ های خونی و ساختارهای گوش داخلی آسیب برساند که می تواند منجر به کاهش شنوایی شود.

شواهد حاکی از آن است که افراد مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر از افراد بدون دیابت در معرض کاهش شنوایی هستند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، سطوح بالای قند خون کنترل نشده ممکن است منجر به کاهش شنوایی شود. این به این دلیل است که سطوح بالای قند خون مزمن ممکن است به اعصاب و عروق خونی کوچک در گوش داخلی آسیب برساند. با گذشت زمان، سطوح پایین قند خون ممکن است بر نحوه انتقال سیگنال های عصبی از گوش داخلی به مغز نیز تأثیر بگذارد. آسیب عصبی می تواند در دیابت نوع 1 و 2 رخ دهد.

CDC  همچنین بیان می کند که پیش دیابت می تواند خطری برای کاهش شنوایی باشد. افرادی که سطح قند خونشان بالاست ممکن است 30 درصد بیشتر از افرادی که سطح قند خون سالم دارند در معرض خطر کم شنوایی قرار داشته باشند.

 

عوامل خطر برای کاهش شنوایی

سالمندی

قرار گرفتن مکرر یا طولانی مدت در معرض صدای بلند

ژنتیک

برخی بیماری ها مانند سرخک، اوریون، مننژیت، ام اس و سکته مغزی

برخی داروها، از جمله داروهای ضد التهاب، آنتی بیوتیک ها و دیورتیک ها، زیرا می توانند باعث آسیب دائمی گوش شوند.

ضربه به گوش در اثر ضربه به سر

برخی از مواد شیمیایی، زیرا می توانند باعث آسیب به گوش شوند

 

تشخیص کم شنوایی

برای تشخیص کم شنوایی، یک پزشک، مانند شنوایی شناس، ممکن است سابقه پزشکی فرد را بگیرد و علائم زیر را ارزیابی کند:

مکرراً از مردم می خواهد آنچه را که گفته است را تکرار کنند

در پیگیری مکالمه ای که بیش از یک شخص دیگر را در بر می گیرد، مشکل دارد

فکر میکنند که دیگران در حال زمزمه کردن هستند

مشکل شنیدن صدای افراد در مکان های پر سر و صدا، مانند رستوران های شلوغ

در شنیدن افرادی که آرام صحبت می کنند مشکل دارند

نیاز به روشن کردن تلویزیون یا رادیو با صدای بلند دارند.

در شنیدن صداهای روزمره مانند تلفن، زنگ در یا ساعت زنگ دار مشکل دارند.

سپس پزشک ممکن است معاینه شنوایی انجام دهدکه شامل تعدادی تست شنوایی مختلف است، مانند:

تست صدای خالص: یک فرد هدفون استفاده می کند و تعدادی صدای بوق پخش می شود. صداها از گوش خارجی و میانی عبور می کنند و به شناسایی آرام ترین صداهایی که فرد می تواند بشنود کمک می کند. فرد با شنیدن یک بوق به پزشک نشان می دهد.

تست گفتار: پزشک کلمات مختلفی را از طریق هدفون به فرد می گوید و فرد باید کلمه ای را که شنیده است تکرار کند. این می تواند نشان دهنده آرام ترین سطح صدا باشد که در آن فرد می تواند کلمات بیان شده را بشنود.

آزمایشات گوش میانی: پزشک ممکن است یک دستگاه کوچک را به گوش وارد کند تا بررسی کند پرده گوش چگونه حرکت می کند، آیا پارگی دارد یا خیر، و آیا تجمع مایع در پشت پرده گوش وجود دارد یا خیر. این آزمایشات ممکن است به رد هر گونه علت دیگر کاهش شنوایی کمک کند.

پاسخ شنوایی ساقه مغز(ABR): آزمایش ABR می تواند نحوه عملکرد مسیرهای بین گوش داخلی و مغز را نشان دهد. پزشک الکترودهایی را روی سر فرد قرار می دهد که به رایانه متصل می شوند. اینکار به آن‌ها اجازه می‌دهد تا فعالیت امواج مغزی را هنگامی که فرد صداها را از طریق هدفون می‌شنود ببینند.

انتشارات گوش داخلی (OAEs): تست OAE نشان می دهد که گوش داخلی چقدر به صدا پاسخ می دهد. این آزمایش از یک دستگاه کوچک برای اندازه گیری ارتعاشات سلول های مویی در گوش داخلی در پاسخ به صدا استفاده می کند.

امتیاز دهید

طراحی وبسایت و سئو توسط مهندس هرمزی ۰۹۳۶۰۶۱۳۸۱۲

اشتراک گذاری مقاله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

رسانه های اجتماعی